赞美残荷风骨的诗句有:1、《衰荷》:白露凋花花不残,凉风吹叶叶初干。无人解爱萧条境,更绕衰丛一匝看。2、《宿骆氏亭寄怀崔雍崔衮》:竹坞无尘水槛清,相思迢递隔重城。秋阴不散霜飞晚,留得枯荷听雨声。3、《题败荷》:曾向西湖载酒归,香风十里弄晴晖。芳菲今日凋零尽,却送秋声到客衣。
唐代 白居易《衰荷》翻译
霜露中荷花将落未落,雨后风中荷花花叶被吹干。没有人懂得喜爱这凋零的荷花营造的萧条景色,我绕着衰丛走一圈看着。
唐代 李商隐《宿骆氏亭寄怀崔雍崔衮》翻译
竹丛里船坞深静无尘,临水的亭榭分外幽清。相思之情啊飞向远方,可却隔着重重的高城。秋空上阴云连日不散,霜飞的时节也来迟了。留得满地枯残的荷叶,好听深夜萧瑟的雨声。
唐代 王翰《题败荷》翻译
我曾经在西湖的小舟上载着酒归来,只见晴空下的水面荷花花开千里、香飘十里。而如今芳香已不再,荷花在秋风中凋零,却送来秋风,独留我在风中瑟瑟发抖。
描写残荷的诗句
县西郊秋寄赠马造(唐·白居易)紫阁峰西清渭东,野烟深处夕阳中。 风荷老叶萧条绿,水蓼残花寂寞红。 我厌宦游君失意,可怜秋思两心同。 北亭(唐·李群玉)斜雨飞丝织晓空,疏帘半卷野亭风。 荷花向尽秋光晚,零落残红绿沼中。 宿骆氏亭寄怀崔雍衮(唐·李商隐)竹坞无尘水槛清,相思迢递隔重城。 秋阴不散霜飞晚,留得枯荷听雨声。 还留石亭(宋·方岳)枯荷折苇卧凫鸥,小雨轻烟画出秋。 自唤短篷将老砚,石亭寻客了诗愁。 九月廿二日西馆雨中作(宋·孔武仲)西馆萧然拥罽裘,浑无桃李似潘侯。 路多绿竹遮栏雨,池有残荷掩映秋。 蛮獠讴歌逢乐岁,江湖风景忆扁舟。 衣冠到底为身累,秪慕逍遥寄一丘。 玉壶亭(宋·陆游)玉壶亭上小徘徊,闲对残荷把一杯。 冠盖交驰期会急,长官未必办频来。 枕上闻急雨二首 其一(宋·陆游)枕上雨声如许奇,残荷丛竹共催诗。 唤回二十三年梦,灯火云安驿里时。 虞美人(宋·陈与义)扁舟三日秋塘路。 平度荷花去。 病夫因病得来游。 更值满川微雨、洗新秋。 去年长恨拿舟晚。 空见残荷满。 今年何以报君恩。 一路繁花相送、过青墩。 南池(宋·陈丕)杂树疏阴覆小亭,池塘流水自泠泠。 残荷犹结高秋绿,深柳遍含斜日清。 宇内谁堪千古在,眼中吾已二毛侵。 旧时游侣晨星似,墙角啼蛩不可听。 秋吟 其一(宋末元初·黄庚)芦花零落点汀洲,白鹭飞边泊小舟。 水落渔矶风露晓,残荷数点冷擎秋。 秋晚出郭闲游(金·密璹)尘中俗事海漫漫,暂出城闉借眼宽。 沙麓去边群牧小,野云平处一雕盘。 残荷露水秋光晚,衰柳摇风古渡寒。 此幅大年横景画,鲁冈图上似曾看。 和秋景韵二十首 其一十四 秋雨(明·李昌祺)滴沥空阶不断鸣,淋漓彻夜到天明。 残荷只送萧萧韵,落木仍兼飒飒声。 竹榻寒惊僧梦醒,松窗凉助客吟清。 杜陵屋漏无乾处,喜见晨霜早放晴。
描写残荷风骨的诗句有哪些?
描写残荷风骨的诗句有:
1、白露凋花花不残,凉风吹叶叶初干。 无人解爱萧条境,更绕衷丛一匝看。
2、至今寒窗风,静送枯荷雨。 雨歇吏人稀,知君独吟苦。
3、秋风吹白波,秋雨呜败荷。 平湖三十里,过客感秋多。
4、青春逝去枯叶翩,残荷依稀见旧痕。 凄凉凋谢芳魂梦,风骨犹存在人间。
5、秋风剪剪过池塘,残荷立水风骨藏。 岁月无情催颜老,至死芳魂放余香。
写残荷的古诗
1、苏幕遮·燎沉香
宋代:周邦彦
燎沉香,消溽暑。 鸟雀呼晴,侵晓窥檐语。 叶上初阳干宿雨、水面清圆,一一风荷举。
故乡遥,何日去。 家住吴门,久作长安旅。 五月渔郎相忆否。 小楫轻舟,梦入芙蓉浦。
译文
细焚沉香,来消除夏天闷热潮湿的暑气。 鸟雀鸣叫呼唤着晴天(旧有鸟鸣可占雨之说),拂晓时分我偷偷听它们在屋檐下的“言语”。 荷叶上初出的阳光晒干了昨夜的雨,水面上的荷花清润圆正,荷叶迎着晨风,每一片荷叶都挺出水面。
(看到这风景)我想到遥远的故乡,何日才能回去啊?我家本在吴越一带,长久地客居长安。 五月,我故乡的小时候的伙伴是否在想我,划着一叶扁舟,在我的梦中来到了过去的荷花塘(词中指杭州西湖)。
2、赠荷花
唐代:李商隐
世间花叶不相伦,花入金盆叶作尘。
惟有绿荷红菡萏,卷舒开合任天真。
此花此叶常相映,翠减红衰愁杀人。(常相映 一作:长相映)
译文
世上人们对花和叶的说法不同,把花栽在美观的金盆中,却不管花叶让它落在土里变为尘土。
只有荷花是红花绿叶相配,荷叶有卷有舒,荷花有开有合,衬托得那样完美自然。
荷花与荷叶长期互相交映,当荷叶掉落,荷花凋谢之时,是多么令人惋惜啊。
3、曲池荷
唐代:卢照邻
浮香绕曲岸,圆影覆华池。
常恐秋风早,飘零君不知。
译文
轻幽的芳香朗绕在弯曲的池岸,圆实的花叶覆盖着美丽的水池。
常常担心萧瑟的秋风来得太早,使你来不及饱赏荷花就调落了。
4、子夜吴歌·夏歌
唐代:李白
镜湖三百里,菡萏发荷花。
五月西施采,人看隘若耶。
回舟不待月,归去越王家。
译文
镜湖之大有三百余里,到处都开满了欲放的苛花。
西施五月曾在此采莲,引得来观看的人挤满了若耶溪。
西施回家不到一个月,便被选进了宫中。
5、白莲
唐代:陆龟蒙
素蘤多蒙别艳欺,此花真合在瑶池。(真合 一作:端合)
无情有恨何人觉?月晓风清欲堕时。
译文
素雅之花常常要被艳花欺,白莲花总应生长在瑶池里。
月儿明风儿清花儿要凋谢,只有恨却无情谁人了解你?
爱网站 来源链接:http://www.awz.cc/